Թրամփ-Զելենսկի հայտնի երկխոսությունը՝ «ով տակ մնաց, ով՝ վրա» այլ դիտանկյունից նայելիս, շատ ավելի կարևոր պատկեր է բացվում մեզ համար։ 1. Զելենսկին ուզում է այն, ինչը հնարավոր չէ տալ...

Թույլերի ամենաթույլ կողմը նրանց էմոցիաների ու կանխակալ կարծիքների իշխելն է իրենց գիտակցության վրա, որն էլ նրանց դարձնում է անիրատես և ստիպում է տեսնել միայն այն, ինչ ուզում են տեսնել:

Ամեն ինչ խոսում է այն վարկածի օգտին, որ ապագայում տարածաշրջանային տերության կարգավիճակի համար մրցակցությունը լինելու է մի կողմից Թուրքիայի և Իսրայելի, իսկ մյուս կողմից` Իրանի և Ռուսաստանի միջև։

Էսօր գրողների միջազգային օրն ա։ Էն ժամանակներում, որտեղից ես գալիս եմ, գրող լինելու համար գրող լինելը բավական չէր։ Քեզ պետք ա պետությունը ճանաչեր, գրողի կարգավիճակ տար, աշխատանքի ընդուներ գրողների միությունում, հրատարակեր քո գրքերը, վաճառեր գրախանութներում։ Գրողն իր խոսքն ընթերցողին հասցնելու ուրիշ ոչ մի ճանապարհ չուներ. էն ժամանակ ոչ համացանց կար, ոչ Ֆեյսբուք, ոչ առցանց գրական հանդեսներ, իսկ սեփական միջոցներով քո գրածը տարածելը պատժվում էր, ու դու ոչ թե գրող էիր լինում, այլ այլախոհ։ Տպագիր խոսքը պիտի պետական կնիք ունենար։

Այս պահին, տրանսպորտի դեմ թանկացման բոյկոտ, դասական իմաստով, չկա: Կան չվճարողներ: Միգուցե վերջիններս շատ են, սակայն նրանք «բոյկոտ» անվանմամբ ակցիայի մասնակից չեն: Այդ «շատերից» մի մասը վալիդատորին հպում է բլոկավորված, անգումար քարտ կամ արդեն օգտագործված QR-տոմս և, ստանալով մերժում, զարմացած հայացքով նայում է վարորդին ու առաջ շարժվում: Մյուս մասը տրանսպորտ է նստում հետևի դռնից և, խառնվելով այլ ուղևորներին, «մոռանում» վճարել: Շատ քիչ են այն ուղևորները, որոնք գլուխները բարձր, առանց վճարելու անցնում են վարորդի և վալիդատորի կողքով: Փառք Աստծո, որ այդպիսինները դեռ կան: Ինչևէ ...

Վաղոն էլ որ չլիներ՝ ապրելը լրիվ անիմաստ էր դառնալու: Իրիկունը եկավ, որ գարունս շնորհավորի ու հենց դռների մեջ հարցրեց. - Հարևան, «խտրականությունը» ի՞նչ ա:

Ինձ մոտեցեք, Իմ սիրելինե’ր: Ինձ հետ մտերիմ շփում ունենալն է, որ զերծ է պահում ձեզ բոլոր չարիքներից: Հիշեք այս. ճշմարտությունը մի քանի կողմ ունի: Սեր ու համբերություն ցույց տվեք բոլոր նրանց հանդեպ, ովքեր ձեզ պես չեն մտածում:

Տե՛ր իմ և Աստվա՛ծ իմ, Դու՛ ես իմ պահապանը, ես Քո ձեռքում եմ։ Դու՛ գիտես իմ լավն ու վատը, օգնի՛ր ինձ, մի՛ թող, որ մեղանչեմ, որովհետև ես կմոլորվեմ չարի կողմից։

Դեռ կգան նրանք ՝ Բանաստեղծության հուրը շուրթերին, անահ սրտերում Բանի արարման հրկեզ կորովով , հաղթ բազուկների հարալիքվող անդուլ եռանդով, պայծառ աչքերում ծնողամեծար անհուն գորովով մայր հող ու ջրին։

Ուկրաինան ցանկանում է ազատ ապրել և վճարում է դրա դիմաց: Շատ թանկ է վճարում` Դոնբաս, Ղրիմ, տասնյակ հազարավոր մարդկային կյանքեր: